مصارف فاضلابی

دفع فاضلاب از محيط زيست بشري همواره يکي از مهمترين چالشهاي جوامع مختلف بوده است. به دليل استعداد فراوان اين مواد در ايجاد بيماريهاي گوناگون، انسان ناگزير است تا فاضلاب ايجاد شده توسط خود را به محيطي بيرون از منطقه زندگي خود انتقال داده و با جمع آوري آن به تصفيه و دفع آن بپردازد. امروزه سيستمهاي انتقال فاضلاب متشکل از خطوط لوله، منهولها، راکتورهاي تصفيه و اجزاي ريز و درشت ديگري است که فاضلاب از سرتاسر شهر درون آنها جاري شده و به مکان مشخصي منتقل مي شود. به دليل وجود باکتريهاي بي هوازي در فاضلاب و فعاليت آنها، ترکيبات خورنده و بدبويي نظير گاز هيدروسولفور تشکيل مي شود که وجود آنها لزوم يک طراحي دقيق مهندسي براي خطوط انتقال فاضلاب را موجب مي شود.

ساختار لوله هاي پلي اتيلني دوجداره اسپيرال

لوله هاي پلي اتيلني دوجداره اسپيرال براي کاربرد در شبکه هاي بدون فشار (ثقلي) طراحي شده اند و حداکثر فشار طراحي آنها 1.5 bar مي باشد. اين لوله ها با اين تفکر ايجاد شده اند که در عين بالا بودن مقاومت حلقوي لوله (يکي از مهمترين پارامترهاي طراحي در لوله هاي مدفون و تحت بار) از وزن پايينتري نسبت به لوله هاي تک جداره برخوردار باشند. از آنجاييکه مقاومت حلقوي تابعي از شکل جداره لوله است، طراحي جداره به صورت مقاطع مستطيل شکل بوده که اين باعث افزايش مقاومت حلقوي مي شود. به واسطه تکنولوژي خاص توليد، اين لوله ها تا سايز 3000 ميليمتر نيز قابل توليدند.

مزايا:

١ـ سبکي لوله ها

٢ـ انعطاف پذيري

٣ـ مقاومت خارجي لوله ها در مقابل بارهاي وارده

٤ـ سرعت اجرا

٥ـ نصب راحت

٦ـ ضريب زبري پايين

٧ـ مقاومت در مقابل مواد شيميايي

٨ـ طول عمر بالا

٩ـ تنوع اتصالات

10ـ غير سمي بودن